در این روزهای کرونایی ممکن اضطراب و استرس همراه همیشگی شما باشد. این گزارش را دنبال کنید تا مشخص شود اضطراب با بدن شما چه میکند؟
به گزارش مجله خبری نگار به نقل از وب ام دی، هر کس در این روزگار کرونایی اضطراب را کم یا زیاد تحربه کرده. این مطلب اطلاعاتی درباره علائم جسمانی اضطراب در اختیار شما میگذارد.
هنگامی که از چیزی به طور ناگهانی میترسید مانند صدایی بلند، باعث ترشح هورمونهای استرس (آدرنالین، نورآدرنالین و کورتیزول) میشود و در نتیجه قلب شما سریعتر و سختتر میزند. ممکن است احساس کنید که به طور ناموزون میزند. به مرور زمان، اگر این اتفاق بیش از حد رخ دهد، به احتمال زیاد در معرض فشارخون بالا، بیماریهای قلبی، تنگ شدن شریانها، کلسترول بالا، سکته مغزی و حمله قلبی هستید.
همراه با تپش قلب، وقتی میترسید یا مضطرب هستید، یا احساس میکنید هوای کافی وجود ندارد، ممکن است سریعتر نفس بکشید. بعضی از افراد آنقدر سریع نفس میکشند که دم سریع و بازدم سریع دارند.
ممکن است بعلت بیماری آسم، بیماری ریه، انسداد مزمن ریوی (COPD) و سایر بیماریها، مشکل جدی تنفسی داشته باشید.
در موقع واکنش به چیزی ترسناک به مجموعهای از عوارض دچار میشوید. ترس، باعث آزاد شدن هورمونهای خاصی میشود که به مغز، نخاع و اعصاب سیگنال میفرستند.
خون و سوخت (گلوکز) بازوها و پاها را تغذیه میکند تا آنها را با یکی از دو انتخاب فرار یا گریز مواجه کند. پس از آن نبض و تنفس تند میشود. همچنین ممکن است دچار تعرق و لرزش شوید.
وقتی اضطراب دارید، بدن شما آماده محافظت از خودش میشود.
وقتی مضطرب میشوید، عضلات ناگهان دچار تنش میشوند و معمولاً پس از پایان استرس، به آرامش میرسند، اما اگر این اتفاق زیاد افتاد یا همواره نگران هستید، گرفتگی عضلات شانه و گردن ممکن است به مرور منجر به سردرد و خصوصا میگرن شود. تکنیکهای آرامبخش مانند تنفس عمیق و یوگا کمککننده است.
زمانی که میترسید یا استرس دارید، هورمونهای استرس ترکیبی از سوخت فوری را به بدن میدهند. ترشح این هورمون بهنگام فرار از خطر یا مبارزه بسیار مفید است.به طور معمول بدن انسان، قند اضافی را جمعآوری و ذخیره میکند. اما اضطراب زیاد یا مداوم میتواند قندخون را بیش از حد و در طولانیمدت بالا نگه دارد و در نهایت منجر به دیابت و همچنین بیماریهای قلبی، سکته مغزی و بیماری کلیوی شود.
نگرانی ممکن است مانع خواب شود؟ «آیا قبض برق را پرداخت کردم؟» «آیا غذای حیوانم را دادم؟»
کمخوابی میتواند اضطراب را حتی بیشتر کند، به خصوص اگر مجبور باشید در روز کار کنید. لیست کردن کارها میتواند با از بین بردن مشکلات و حل مشکل، اضطراب را کاهش دهد. عادتهای صحیح خواب هم میتواند کمک کند.
سعی کنید به طور منظم بخوابید و بیدار شوید. در یک اتاق خواب تاریک و خنک به رختخواب بروید. همچنین برای سهولت در خواب، انجام کارهای شبانه را به تدریج و به آرامی انجام دهید.
وقتی نگران هستید، بدنتان ممکن است واکنش درستی ندهد حتی فکر کردن به چیزی که باعث عصبانیت یا ناراحتی شما شده است، میتواند پاسخ سیستم ایمنی بدنتان را ضعیف کند مثل دفاع بدن در مقابل میکروبها در مدت زمان 30 دقیقه.
اضطرابی که روزها، ماهها یا سالها به طول میانجامد میتواند عوارض بیشتری را بر سیستم ایمنی بدن وارد کند و مبارزه با آنفلوانزا، تبخال، زونا و سایر ویروسها را برای شما سختتر کند.
استرس و اضطراب ممکن است باعث شود احساس کنید که شکمتان گره خورده است. برخی از افراد احساس تهوع و استفراغ میکنند. اگر همواره با این حالت مواجه باشید، مشکل گوارشی مانند سندرم روده تحریکپذیر (IBS) یا زخممعده دارید.
اگر در هنگام اضطراب، دل درد یا استفراغ شدید داشتید با پزشک خود مشورت کنید.
اضطراب میتواند شما را دچار یبوست کند. پزشکان دقیقا دلیل آن را نمیدانند. اما ممکن است چنین باشد که اضطراب روی کارکرد عضلات تاثیرگذار است.
همچنین میتواند موجب اسهال شود زیرا باعث تغییر جذب برخی مواد مغذی به بدن میشود.
ممکن است روده در مقابل استرس حساس شده باشد خصوصا اگر از قبل IBS یا مشکل گوارشی دیگری داشتهاید. پزشک متخصص میتواند به شما در مدیریت عوامل اضطراب کمک کند.
بخشی از مشکل این است که در برخی اوقات، اضطراب باعث میشود بیشتر بخورید. همچنین ممکن است تمایل به خوردن غذاهایی با چربی و قند زیاد داشته باشید که کالری بیشتری دارند همچنین ممکن است چنین به نظر برسد که این مواد غذایی،علائم اضطراب را بهبود میبخشند و باعث شود بیشتر هم بخورید.
به مرور زمان، اضطراب بیش از حد میتواند واکنش به استرس را در بدن شما برهم زده و باعث شود ناخواسته مقدار بیشتری غذا میل کنید.
در ابتدا، استرس میتواند سیستم مبارزه یا ترس را در بدن تحریک کند و باعث ترشح هورمون تستوسترون شود.
در این مواقع ممکن است احساس سرمازدگی بیشتری کنید. اما هورمون استرس دیگری بنام کورتیزول که میتواند تاثیر متضادی داشته باشد.
در واقع در دراز مدت، نگرانی میتواند تستوسترون را کاهش داده، میزان اسپرم را تغییر یا کاهش دهد و هنگامی که میخواهید رابطه جنسی داشته باشید، پاسخ طبیعی بدن کند یا متوقف شود.
نگرانی ممکن است،بدن را خسته و یا منحرف سازد. بنابراین کمتر به رابطه جنسی علاقه نشان میدهید. هورمون استرس کورتیزول نیز ممکن است میل شما را کاهش دهد. استرس زیاد میتواند بر این چرخه تاثیر بگذارد. دورهای از زندگی از دست رفته یا ناهموار و طولانیتر و دردناکتر شود. موجب میشود گرفتگی، نفخ و نوسانات خلقی در هفته ی قبل از پریود، بدتر شده که گاهی به آن سندرم قبل از قاعدگی (PMS) گفته میشود. اضطراب همچنین میتواند بارداری را دشوارتر کند.